Totale overgave

De eerste week met het eerste weekend zit er op. Mijn eerste indruk is verrassend goed. Iedereen is heel aardig en voel ik me ontzettend welkom. Met veel dank aan VSO, het team, mijn mede-vrijwilligers en uiteraard Tanzania zelf.

De cultuurshock valt daardoor erg mee, míts je je er aan overgeeft. Dar es Salaam is een grote, vrij moderne stad dus het loopt grotendeels op rolletjes. De momenten dat het niet op rolletjes loopt, hou je in je achterhoofd: dit is Afrika, en dan is het ineens niet zo erg. Trainingen die niet doorgaan, internet wat het vaker niet doet dan wel, wc’s die niet begaanbaar zijn, chauffeurs die zo laat komen dat je maar gaat lopen en ze onderweg tegenkomt, óh en een douche die niet meer uit gaat na het douchen. Ja UIT en dus blijft lopen, tja die had ik ook niet zien aankomen (is overigens dezelfde dag nog gefixt)….

Vorige week hebben we training op het kantoor van VSO gehad. De onderwerpen varieerden van informatie over het land, het vervoer, veerkracht creëren, financiën en discriminatie. Een Nederlandse vrijwilliger begeleidde ons tijdens de training en er werd super goed voor ons gezorgd. De eerste twee dagen werden we opgehaald van het hotel en weer thuisgebracht. Daarna moesten we zelf het vervoer regelen of lopen. We kozen voor het laatste. Dit vond ik vrij pittig, aangezien het 20 minuten lopen is door een brandende zon via een ‘rocky road’. Maar ik hield in gedachten: dit is Afrika. Niet zeiken dus en gewoon gaan. Resultaat is wel dat je je kleding doordrenkt met zweet en je benen en schoenen bevuilt met modder. Maar hee, je moet er wat voor over hebben. De wegen zijn soms niet begaanbaar als het flink geregend heeft. De weg waar ons hotel aan zit is niet van asfalt en loopt snel onder door de regen. Op de foto zie je mij lopen op maandag en op de andere foto zie je dezelfde weg op dinsdag. Het weer kan hier dus vrij extreem zijn: van vochtig warm (30-35 graden) naar stortbuien van een uur (gelukkig vooral ’s nachts of ’s ochtends vroeg).

Overigens worden we goed beloond met heel veel voedsel de hele dag door. Denk hierbij vooral aan kip met rijst en rijst met kip. Meestal komt de kip zo van de BBQ af, waardoor het super vers smaakt. Aangezien je zowel met de lunch als met het avondeten kip met rijst hebt, was ik ook wel toe aan wat anders. In Dar es Salaam heb je gedeelte dat ‘Slipway’ heet en waar je voor Afrikaanse begrippen vrij luxe winkels, hotels en restaurants hebt. Hier heb ik dan ook een hele lekkere pizza naar binnen gewerkt.  Sorry ik kon het niet helpen en dat al na een paar dagen…

De vrije middagen en avonden spendeerden we vooral bij Slipway, in het hotel en in de nabije omgeving. Afgelopen weekend was echter wel een hoogtepunt. Nee, twee zelfs. Zaterdag zijn we met een bootje naar Mbudya Island gegaan en zondag hadden we een fietstocht met als thema ‘the real Dar es Salaam’. Het contrast kon denk ik niet groter. Mbudya is namelijk een super idyllisch eiland dat me het gevoel gaf alsof ik deelnam aan Expeditie Robinson (wat ik overigens nog moet terugkijken, geen spoilers a.u.b.!!). Het was zo prachtig, dat we er allemaal stil van werden. We hebben de hele dag genoten van het strand, de palmbomen, de locals die hun vrije dag op Mbudya spendeerden en het azuurblauwe water. Wat een rijkdom!

Zondag was daardoor de omslag des te groter. Om 08:30 uur stonden we met onze helm op en de mountainbike in de hand klaar voor een vijf uur durende tocht door de stad. Ik verwachtte highlights te zien, maar nee, dit was anders. Al crossend gingen we diverse wijken door, van middelstand tot arm: dit was het echte Dar. Erg indrukwekkend en interessant om te zien hoe de meeste mensen daar leven. In de armste wijk kwamen kinderen uit alle hoeken naar ons toe rennen. Terwijl wij ons door alle smalle en steile stegen werkten, probeerden de kinderen op onze mountainbike te klimmen. Niet echt veilig, maar wel super schattig om al die kids steeds van je fiets af te tillen. Gelukkig was de toer niet non-stop biken, maar was het ongeveer 80% stilstaan en luisteren naar de gids en slechts 20% fietsen. Hierdoor was het goed vol te houden en konden we echt opgaan in de omgeving. Na het fietsen stond ik in de volledige relaxmodus, heerlijk!  

Deze week hebben we Swahili lessen van 09:00 tot 13:00 uur. Fijne korte dagen, zodat we veel tijd over hebben voor leuke dingen. De lessen zijn goed te volgen, maar het is best pittig om alles te onthouden. Gelukkig oefenen we veel, hebben we ons eigen werkboek en krijgen we zelfs huiswerk mee. Hopelijk blijft alles hangen, want in Lindi ga ik het zeker nodig hebben!

Waarschijnlijk vertrek ik vrijdag of zaterdag naar Lindi. Dit is nog niet bekend dus ik ga het wel zien. De volgende blog zal gaan over het leven in Lindi, wat anders gaat zijn dan het leven in Dar. Lindi is namelijk erg klein en ‘rural’, oftewel ongerept en primitiever. Ik ben heel benieuwd naar het stadje, de mensen en mijn huis(genoten) voor de komende drie maanden! Ik kijk er naar uit, maar ik probeer ook nog even te genieten van mijn tijd in Dar en de pizza die ik hier kan eten, haha!

Wil je op de hoogte blijven van mijn ervaringen? Meld je dan aan via de mailinglijst en ontvang een e-mail als er een nieuwe blog online staat. Vergeet je aanmelding niet te bevestigen!

PS: Ik heb nog honderdduizend dingen te vertellen, maar ik wil het kort en leesbaar houden. Struggles van een blogger….. ;-)